Vibrato, neredeyse tüm çalgılar ve ses için önemli ve bir o kadar karmaşık bir tekniktir. Genel olarak çalgıdan iyi bir ton yakalayabilmek, müziği en güçlü şekilde ifade edebilmek için vibrato icracılar için vazgeçilmez bir teknik olmuştur. Sabit ve net bir öğretim tekniği olmadığı için, özellikle yaylı çalgılarda vibrato kullanımı daha karmaşık bir hal almaktadır. Yaylı çalgılar pedagojisi literatürüne bakıldığında vibrato algısı, hızı, genişliği gibi birçok teknik özelliklere değinildiği görülmektedir. Müzik teknolojilerinde ise vibrato, birçok şekilde kayıt altına alınmış; tını, frekans ve genlik bakımından incelenmiştir. Viyolonselde vibratonun kullanımı aynı zamanda gerek solo gerekse topluluk ile icra esnasında farklılık göstermektedir. Barok dönem eserlerinde vibrato neredeyse kullanılmamıştır. Klasik dönem eserlerinde belirli yerlerde kısa ve az salınımlı bir vibrato kullanımı söz konusudur. Romantik dönemde ise; vibrato daha sık salınımlı olarak karşımıza çıkmaktadır. Çağdaş dönem olarak isimlendirilen 20. ve 21.yüzyıl müziğinde ise vibrato tamamen özgün bir anlayışa girmiştir. Bu araştırma, viyolonselde vibrato tekniğinin müzik tarihi çerçevesinde dönemler içerisinde kullanımı, vibrato ile ilgili yapılan araştırmalar ve viyolonselde vibrato öğretimi ile ilgili görüşleri içermektedir. Araştırma, vibrato tekniğinin dönemler içerisinde ne şekilde kullanıldığını anlayabilmek ve uygulayabilmek açısından önemlidir.
Anahtar Kelimeler: Viyolonsel, müzik, vibrato, entonasyon, çalgı öğretimi